DZIEŃ 20 – CIĄGLE PADA …

… przybijający poranek. Pada. Zamawiam graba na dworzec kolejowy. Jest 9.00. Info w kasie: następny pociąg do Da Nang odjeżdża planowo o 8.45 :) Na szczęście jest spóźniony. Bilet – 98.000,00 VND – bardzo mi to pasuje! Ledwo skończyłem papierosa wjeżdża spóźniony skład. Mam dwa siedziska dla siebie – luzik. Z głodu się tu nie umrze. Banh mi za 30 K to moje śniadanie i obiad jednocześnie. Jaram standardowo w toalecie. Po dwóch godzinach jazdy tory zbliżają się do morza. Widoki nieziemskie.

Po 3-godzinach osiągam cel. Nie udaje mi się znaleźć busa na moovit (cofam wszystko dobre co napisałem o tej aplikacji – działa tylko w wybranych miastach), więc biorę graba. Za 3 dychy w deszczu dojeżdżam do hotelu. W recepcji nikogo nie ma. Wysyłam info, że dotarłem. Za 10 min. pojawia się zaspany małolat. Pierwsze słowa to: „musisz zapłacić za pokój teraz”. Płacę 480 K. Wjeżdżam windą aż na 1-wsze piętro i po otwarciu drzwi padam na pysk. Pierwsze wrażenie: żenada!; niby duży pokój, w pełni wyposażony, z łazienką i pralką na balkonie + nic poza tym. Zero charakteru, mierność wystroju, wytarta sofa, klima i TV nie działa. W tej drugiej kwestii zamierzam zawalczyć. Zgłaszam problem krzątającej się akurat po korytarzu pani sprzątaczce, a ta zobowiązuje się rozwiązać problem. Czekam, czekam i czekam … na jakąkolwiek reakcję. Poddaję się w końcu wszak jakieś zakupy zrobić trza. Okolica jest pusta i nieprzyjazna. Na szczęście niedaleko jest sklep z przyzwoitymi/uczciwymi cenami.

Wracam do hotelu … w deszczu rzecz jasna. Nawet nie myślę o jakiejkolwiek wyprawie w miasto. Korzystam natomiast z potężnej pralki na balkonie. Piorę prawie wszystko co posiadam. Liczę, że do jutra wszystko wyschnie. Póki co to jedyny plus tej miejscówki.

Dziś wigilia. Z rodziną trza poprzez Whatsapp do stołu zasiąść :)

Komentarze (0)